Sunday, June 18, 2017

kertas kajian ketika penulis mengambil Master Islamic Finance di UNISZA
pada tahun 206/2017

PENYELIDIKAN BERTERASKAN ISLAM : SUATU PILIHAN


Habibah Solehah Ramli
MMA16 SL1838
Universiti Sultan Zainal Abidin Terengganu




ABSTRAK
Kertas Kerja ini mempunyai tiga objektif utama. Pertama, meneliti kajian-kajian lepas berkaitan definasi dan falsafah penyelidikan berteraskan Islam. Kedua, penelitian keperluan kaedah penyelidikan berteraskan Islam dengan mengupas tiga elemen utama iaitu dari sudut tasawur iaitu acuannya, sudut epistimologi iaitu ilmunya dan sudut ontologi iaitu sifatnya.  Ketiga, meneliti kedudukan penyelidikan berteraskan Islam. Kajian seperti ini menjadi tumpuan kerana masih terhad dan mencabar kerana berhadapan dengan kaedah penyelidikan lazim yang sudah lama kewujudannya. Namun usaha yang maksimum daripada para sarjana masih tidak putus untuk memartabatkan penyelidikan pendidikan berteraskan Islam ini agar ia lebih diperkembangluaskan serta dapat digunapakai untuk kajian masa hadapan.
Persoalannya, apakah kaedah penyelidikan lazim ini sesuai untuk dipakai ke atas penyelidikan yang berteraskan Islam ataupun penyelidikan dalam bidang pengajian Islam? Kertas kerja ini akan cuba menjawab persoalan yang diketengah dengan menumpukan tiga elemen tersebut.
Kata kunci : Tasawur, Epistemologi, Ontologi, kaedah penyelidikan





1.     Pendahuluan
1.1 Latar Belakang
Ilmu dan penyelidikan berkembang pesat dalam era ketamadunan masa kini. Lambakan penyelidikan menjadi suatu gerakan yang positif dengan kepelbagaian idea dan penemuan yang menyerlahkan budaya keilmuan tersebut. Berhadapan dengan perkembangan positif ini, seseorang pengkaji sama ada yang terlibat di dalam institusi pengajian tinggi dan pekerjaan tidak boleh leka dan mengambil sikap bersahaja dalam memperkasakan sektor asas metodologi mengikut asas penyelidikan Islam. Hal ini penting bagi melahirkan golongan ilmuan dan sarjana yang boleh membangun dan mengembangkan sesuatu disiplin keilmuan yang akan menjadi tauladan dan rujukan untuk sarjana yang lain.
1.2 Pernyataan Masalah
Namun perkembangan dalam kalangan sarjana masih meluas mengikut kaedah metodologi konvensional atau dikenali sebagai Kaedah Penyelidikan Lazim (KPL) yang menekankan ciri konvensional seperti etnosentrik barat, kajian saintifik, fakta yang dapat dilihat dan dibuktikan, bersifat rasional, memenuhi objektiviti dan mempunyai nilai percuma iaitu kebebasan. Hal ini bercanggah dengan Kaedah Penyelidikan Berteraskan Islam (KPI) yang berasaskan Islam, mengikut ilmu Daruri dan Nazari serta dibuktikan dengan dalil Aqli dan Naqli. Beberapa usaha memartabatkan penyelidikan berteraskan Islam telah diketengahkan oleh beberapa sarjana tetapi  terhad dan kesedarannya masih dalam skala rendah. Usaha kajian ini cenderung untuk mendapatkan definisi, falsafah, keperluan dan kedudukan kajian penyelidikan Islam agar Sarjana muslim lain boleh memaksimumkan kaedah ini sebagai asas untuk penyelidikan dalam kepelbagaian sektor lain.

2.     Kajian Lepas dan Sorotan Kajian
2.1     : Definisi dan Falsafah
Kaedah Penyelidikan Berteraskan Islam (KPI) tercetus daripada kewujudan pembangunan berteraskan Islam (PBI) yang dipelopori oleh Muhammad Syukri Salleh. Antara pelopor KPI adalah Muhammad Syukri Salleh (2001), Muhammad Mumtaz Ali (1995), Louay Safi (1998), dan Irfan Ahmad Khan (1995). Louay Safi (1998) telah cuba membentuk satu kaedah penyelidikan bersepadu yang menggabungkan kaedah penyelidikan tradisional dengan kaedah penyelidikan moden. Irfan Ahmad Khan (1995) pula telah cuba memberi definisi kepada kaedah penyelidikan berteraskan Islam tersebut. Selain itu, terdapat pelbagai kaedah penyelidikan berteraskan Islam tetapi lebih berfokus kepada ekonomi semata (Muhammad Nejatullah Siddiqi, 2005; Khurshid Ahmad 2005). Oleh itu, kaedah penyelidikan berteraskan Islam yang lebih menyeluruh dalam pelbagai bidang perlu dibangunkan.
 Falsafah penyelidikan Islam yang dimaksudkan  ialah penyelidikan yang berasaskan kepada teori ilmu atau epistemologi Islam dan juga tasawur Islam. Antara cendekiawan Muslim kontemporari yang membincangkan secara umum aspek falsafah penyelidikan Islam ini ialah Ismail al-Faruqi, Syed Muhammad Naquib al-Attas, Osman Bakar, Muhammad Mumtaz Ali, Louay Safi, Rosnani Hashim dan Muhammad Syukri Salleh. (Mohd Syahmir Alias,2015).
Asas kepada penyelidikan berterasakan Islam adalah berdasarkan surah Al-Alaq ayat 1-5 yang mempunyai intipati akan kepentingan manusia untuk membaca. Membaca yang menjadi medium utama proses pembelajaran dan pengajaran tentang apa yang tidak diketahui. Pentingnya dalam apa jua penyelidikan yang dilakukan hendaklah dimulakan dengan niat dan tujuan yang jelas iaitu kerana Allal dan menjadikan redha Allah sebagai matlamat.
Antara elemen penting dalam Kaedah Penyelidikan Berteraskan Islam (KPI) adalah penelitian ke atas tiga elemen iaitu elemen tasawur, epistemologi dan ontologi yang mana ia memberikan rangka kajian yang selari dengan Islam itu sendiri. Sebagai contoh, elemen tasawur mengemukakan rumusan tentang acuan sekali gus memberi falsafah yang mencorakkan sesuatu perkaedahan penyelidikan itu. Elemen epistimologi pula menentukan sumber-sumber bagi pembentukan perkaedahan penyelidikan tersebut. Manakala elemen ontologi pula mengemukakan analisis berhubung sifat-sifat dalam perkaedahan penyelidikan tersebut.( Muhammad Syukri Salleh, 2004 dan Sirajuddin Zar, 2004)
2.2     : Keperluan Kaedah Penyelidikan Berteraskan Islam
Usaha mengembalikan kegemilangan kaedah penyelidikan Islam ini bermula sejak tahun 1950-an lagi. Penyusunan semula kaedah penyelidikan berteraskan Islam ini boleh dianggap masih pada peringkat permulaan. Namun begitu, sehingga hari ini masih belum wujud kajian yang lengkap dalam merumus dan menyusun kembali kaedah penyelidikan berteraskan Islam ini (Muhammad Syukri Salleh, 2008).
Pembinaan dan penyusunan semula kaedah penyelidikan berteraskan Islam untuk digunakan dalam kajian-kajian terutama penyelidikan berkaitan Islam adalah satu keperluan. Penyusuan semula ini membuktikan kesempurnaan Islam yang mempunyai sistem yang tersendiri hasil pemikiran para sarjana Islam silam. Menurut Rahimin Affandi (2002), kaedah penyelidikan berteraskan Islam perlu disediakan kerana kaedah penyelidikan Islam ini bersesuaian dengan fitrah dan sifat sistem fiqh Islam yang berbentuk skeptis dan zanni (spekulatif). Kaedah penyelidikan Islam perlu dibangunkan oleh pengkaji melalui penyelidikan mengikut zaman dan generasi.

2.2.1       TASAWUR DALAM PERKAEDAHAN PENYELIDIKAN


Perkataan tasawur berasal daripada bahasa Arab. Ia diterbitkan daripada perkataan dasar sawwara yang bermaksud gambaran terhadap sesuatu (Haron Din1992). Secara lebih terperinci, tasawur Islam diertikan sebagai gambaran sebenar dan hakiki tentang Islam yang bertujuan memperjelaskan secara keseluruhan prinsip-prinsip asas Islam secara sebenar dan menyeluruh sehingga ia sebati didalam diri seseorang setelah ia memahami (Haron Din,1992 ; Ramli Awang, 2002; Muhammad Syukri Salleh, 2003). Tasawur juga didefinasikan sebagai pengertian komprehensif mengenai alam semesta dan hubungan manusia dengannya dari perspektif Islam dan pengertian tersebut seterusnya menjadi asas kepada pandangan hidup seseorang.
Menurut (Haron Din,1992) pokok tasawur Islam ialah Islam sebagai agama rabbani yang bermaksud ianya kepunyaan mutlak Allah. Lantaran itu, umat islam diwajibkan menerima dan mengamalkan Islam sepertima yang dikehendaki dan ditetapkan oleh Allah. (Ramli Awang,2002) pula menyimpulkan tiga perkara pokok utama iaitu pertama, Allah sebagai Pencipta ; kedua, manusia sebagai makhluk; dan ketiga, alam semesta juga sebagai mahluk. Selain (Muhammad Syukri Salleh, Khurshid Ahmad ,Aidit Ghazali,1990; Md Zaki Abd Manan,2004) juga telah mengemukakan asas yang selari dengan ketiga-tiga pokok iaitu tauhid, rububiyyah, khilafah, tazkiyyat dan al-falah .
Secara konsepnya, asas pandangan Kaedah Penyelidikan Lazim (KPL) bertentangan dengan ketiga-tiga pokok tasawur Islam ini. Tumpuan sepenuhnya berfokus kepada keupayaan ekonomi seperti bermatlamat dam memaksimumkan pengeluaran dan memaksimumkan penggunaan serta penguasaan politik(Carroll,1997). Selain itu fungsi manusia didalam pandangan (KPL) juga bercanggah dengan pokok tasawur yang kedua iaitu manusia sebagai makluk Allah dimana manusia dianggap sebagai makhluk ekonomi yang fungsinya hanyalah untuk mengeluar dan mengguna semata-mata (Hagen,1958&1962). Sedangkan dalam tasawur Islam, manusia sebagai makhluk Allah yang dipertanggungjawabkan sebaga hamba dan khalifah Allah.  
Ringkasnya, tasawur kaedah (PKL) dibentuk dalam acuan sains yang menjadikan aspek material dan lahiriah sebagai tumpuan dan matlamat mutlak  . Ia tuntasnya, tidak selari bahkan bercanggahan dengan tiga asas tasawur Islam iaitu Allah sebagai pencipta, manusia sebagai makhluk dan sumber alam sebagai juga sebagai makhluk. Kesimpulannya, dari sudut tasawur, kaedah (PKL) tidak sesuai untuk dipakai ke atas penyelidikan berteraskan Islam atau penyelidikan dalam bidang pengajian Islam.

2.2.2       EPISTEMOLOGI DALAM PERKAEDAHAN PENYELIDIKAN


Epistemologi didefinasikan sebagai teori tentang ilmmu pengetahuan. Ia merangkumi elemen-elemen perjalanan ilmu dan hubungan ilmu dengan kebenaran, sebab-sebab ilmu diperoleh, perubahan yang berlaku dan hubungan ilmu dengan pengalaman manusia (Blackburn,1996 dan Amini Amir Abdullah,1997). Secara mudahnya, epistimologi merupakan bidang yang membahaskan dengan terperinci setiap proses yang terlibat di dalam usaha memperoleh ilmu pengetahuan (Jujun Suriasumantri,1990 dan Khairusy Syakirin,2003).
Konsep ilmu pengetahuan menurut perspektif Islam adalah jauh berbeza berbanding konsep ilmu pengetahuan dalam kefahaman lazim. Menurut kefahaman lazim, ilmu pengetahuan diertikan sebagai tanggapan sebenar atau kepercayaan tentang sesuatu setelah ia dijustifikasikan yang merujuk kepada perincian tertentu mengikut pemikiran lazim yang berlainan (Blackburn,1996) .
Empat contoh aliran utama iaitu ; aliran rasionalisme yang bermaksud pemikiran rasional yakni kaedah dan proses analisis berasaskan logik akal semata-mata dengan kata lain menolak sebarang bentuk ilmu pengetahuan (Honar & Hunt, 1990 dan Ghazali Basri, 1990) yang dianggap tidak logik termasuklah ilmu pengetahuan tentang agama (Louay Safi, 1998 dan Abdul Rahman Haji Abdullah,2000). Kemudian aliran empirisisme yang meletakkan pengamatan pancaindera dan pengalaman sebagai sarana mutlak untuk memperoleh ilmu pengetahuan (Honar & Hunt, 1990 dan Ghazali Basri, 1990) yang secara tidak langsung ianya meyakini ilmu pengetahuan yang diperolehi setelah dibuktikan melalui pancaindera atau menerusi pengalaman manusia. (Muhammad Mumtaz Ali,1994 dan Louay Safi,1998). Seterusnya aliran idealisme dan aliran saintifik yang menggunakan kaedah analisis rasional dan empirikal diambil kira di dalam mencapai ilmu pengetahuan. Di samping itu, ia juga mengamalkan prinsip objektiviti iaitu sikap bebas nilai sebagai asas di dalam membbuat pertimbangan dan menganalisis sesuatu (Abdul Rahman Haji Abdullah,2005).
Ringkasnya, ilmu pengetahuan menurut kafahaman lazim terhad kepada apa yang diamati daripada pancaindera, ditempuhi oleh pengalaman dan ditanggapi oleh akal fikiran semata. Ia jelas membezakan antara kefaham lazim dan kefahaman konsep ilmu Islam yang bermaksud ilmu pengetahuan tidak terbatas kepada perkara-perkara yang ditanggapi oleh pancaindera semata-mata mahupun yang termampu dicapai oleh akal rasional sahaja, bahkan dapat dicapai menerusi persepsi (deria), kebijaksanaan yang tepat dan perkhabaran maklumat tradisi dalam golongan amanah (Syed Muhammad Darwish,1993).
Pandangan ini didukung oleh Imam Al-Ghazali yang memperincikan maklumat tradisi sebagai ilmu pengetahuan yang bersifat ilmu wahyu dan ilmu laduni. Ilmu wahyu yang dimaksudakan ialah fiman Allah SWT di dalam kitab Al-Quran dan Sunnat Nabi Muhammad SAW yang keduanya merupakan ilmu paling mutlak. Ilmu ladunni pula merupakan cara penerimaan ilmu yang unik dimana ia merupakan anugerah Allah secara langsung kepada individu-individu terpilih kerana keistimewaannya di sisi Allah (Amini Amir Abdullah,1997 dan Ezad Azraai Jamsari,2004).
Namun begitu, Islam tidak menolak pancaindera dan akal sebagai ilmu pengetahuan kerana keduanya mempunyai batasan-batasan metodologi dan nilai yang tersendiri. Oleh yang demikian, sumber-sumber ilmu yang diiktiraf di dalam Islam selain pancaindera dan akal ialah wahyu, ilham dan intuisi. (Wan Mohd Nor Wan Daud,1994 dan Muhammad Syukri Salleh 2002).
Dari segi hierarki 4 peringkat sumber ilmu dalam kefahaman konsep ilmu Islam iaitu : Wahyu yang mmerupakan sumber ilmu asas utama, kemudian Ilham yang murupakan ilmu yang ditanggapi oleh hati yakni elemen dalaman manusia yang bersih dan berada di luar daripada lingkungan kawalan akal seperti firasat(physiognomy), kasyaf (uncovering), karamat (act of devine grace) dan ilmu laduuni. Sumber ilmu ketiga pula ialah intuisi yang berkait rapat dengan intelektual yang disamaertikan dengan akal aktif seseoarang dengan erti kata lain boleh dilakukan melalui deria batin atau rohaniah. (Al-Ghazali dan Ramli Awang,2003). Seterusnya sumber keempat ialah akal dan kelima ialah pancaindera.
Ringkasnya Islam menitikberatkan ilmu – ilmu daruri iaitu hasil pemikiran manusia dan hal yang ditanggapi oleh pancaindera serta ilmu nazari iaitu ilmu wahyu dan ilham yang merupakan ilmu tahap tinggi. Kesepaduan ilmu daruri dan nazari inilah yang membentuk epistimologi dan kaedah yang betul berteraskan Islam.
Kesimpulannya, oleh kerana penyelidikan lazim berdasarkan sepenuhnya kepada sumber ilmu yang bersifat terhad iaitu ilmu daruri dan dalil aqli semata-mata tanpa menyepadukan dengan ilmu nazari dan dalil naqli seperti Al-Quran, Hadis, Ijmak Ulamak dan Qiyas, maka dari aspek epistimologinya adalah tidak sesuai untuk dipakai dengan penyelidikan berteraskan Islam (Fadzila Azni, 2008).

2.2.3       ONTOLOGI DALAM PERKAEDAHAN PENYELIDIKAN


Ontologi bermaksud pengajian berhubung kewujudan atau kejadian sesuatu (Sinha,1991 dan Blackburn,1996). Ia juga dirujuk sebagai kajian mengenai hakikat tentang sesuatu. Dalam kefaham penyelidikan lazim, ontologi terbahagi kepada empat aliran pemikiran utama iaitu realisme, empirisme, positivisme, dan pascamodenisme.
Bagi golongan realistik antara cirinya ialah perkara yang dilihat dianggap realiti tanpa sebarang prasangka dan kecenderungan juga bersifat bebas nilai. Golongan empirisme pula hanya mengehadkan ke atas objek atau elemen deria semata-mata dimana ia boleh dibuktikan melalui pancaindera manusia sahaja. Seterusnya bagi golongan positivisme juga dikenali sebagai golongan saintifik yang mengehadkan analisis melalui akal yang positif (rasional) menggunakan kaedah eksperimental yang dilakukan secara objektif dan bebas nilai. Selain itu, kejadian yang berlaku mempunyai hubungan sebab-akibat dan menolak perkara-perkara yang bersifat rawak, abstrak dan tidak menentu. Akhir sekali golongan pascamodenisme beranggapan perkara-perkara yang berlaku oleh pancaindera manusia tidak semestinya mencerminkan keadaan sebenar dan mengenepikan perkara-perkara yang berlaku pada masa lampau dan juga perkara-perkara yag berlaku pada masa hadapan serta perkara yang di alam lain (Neuman,1997).
Berbeza dengan kefahaman lazim, ontologi di dalam Islam mengambil kira empat elemen utama iaitu fizikal, material, kerohanian dan supernatural (alam ghaib). Kaedah ini merangkumi kedua-dua kaedah iaitu aqli dan naqli serta ilmu daruri dan nazari. Justeru itu, dari perspektif ilmu daruri dan ilmu nazari, pengaki dan penganalisis ontologi dibahagiakan kepada tiga peringkat iaitu peringkat yang berdasarkan kepada penelitian akal fikiran (‘ilm al-yaqin), kemudian peringkat yang berdasarkan kepada pengamatan pancaindera (‘ayn al-yaqin) dan peringkat berdasarkan kepada keyakinan hakiki ( haqq al-yaqin) (Muhammad Syukri Salleh, 2002).
Antara isu penting dalam penyelidikan lazim terhadap ontologi ialah berkaitan konsep bebas nilai atau sifat objektiviti yang bias diangap tidak ilmiah dan mesti diketepikan di dalam pengakjian (Abdul Rahman Haji Abdullah,2005). Konsep ini sebenarnya telah ditolak dan dianggap tidak sah kerana konsep nilai bebas nilai ini akan memberikan implikasi yang sangat negatif ( Muhammad Syukri Salleh,2003). Seterusnya isu sebab-akibat yang diistilahkan sebagai hubungan tabi’iyah. Namun begitu menurut perspektif Islam, hubungan sebab-akibat kalaupun wujud, bukan berpunca daripada tabi’iy sesuatu perkara tetapi ia merupakan sunnatullah. Hal ini diperjelaskan (Louay Safi,1994) mengenai alasan penolokan hubungan sebab-akibat di dalan pengkajian Islam ialah boleh menggugat aqidah seseorang kerana menyakini sebab semata-mata yang menghasilkan akibat tanpa menghubungkaitnya dengan sifat kudrat (Maha Berkuasa) dan iradat (Maha kehendak) Allah SWT.
Kesimpulannya, pengakiji ontologi Islam perlu menitikberatkan elemen –elemen fizikal, metafizik dan supernatural (alam ghaib) bersumberkan ilmu-ilmu nazari sebagai teras disamping ilmu daruri.

2.3     : Kedudukan Kaedah Penyelidikan Berteraskan Islam
Dalam usaha mengenengahkan kaedah penyelidikan berteraskan Islam, adalah penting untuk memahami kronologi umum tentang pengajian tersebut di universiti atau mana-mana institusi. (Muhammad Syukri Salleh,2010) Kronologi yang dibawa bermula pada tahun 1950-an di Aligarh, India dalam salah satu siri buletin yang dipanggil ‘Islamic Research Circle Bulletin’. Kemudian dalam tahun 1960-an buletin tersebut diperbaharui kepada ‘Islamic Thought’ dan pada tahun 1991, satu-satunya seminar yang dibentangkan iaitu Kaedah Penyelidikan dalma Perspektif Islam anjuran Universiti Aligarh Muslim, India.
Namun usaha ini kemudian tidak dapat diteruskan dan perbincangan kaedah penyelidikan berteraskan Islam ini hanya berlaku sekali sekala sahaja yang telah menyebabkan tiada lagi sastera dan penyelidikan tersebut wujud. Jika ada, ia hanyalah dalam bentuk tidak normal yang tiada usaha untuk proses seterusnya. Juga tiada lagi kajian dan penyelidikan yang serius dijalankan. Ini dibuktikan apabila sumber penyelidikan berteraskan Islam sangat terhad.
Hanya 3 buah buku yang berkaitan langsung dengan kaedah penyelidikan Islam telah diterbitkan. Antaranya pada tahun 1996 yang dikarang oleh Muhammad Mumtaz Ali bertajuk  Konsep dan metodologi isu-isu dalam penyelidikan Islam : Beberapa peristiwa penting, yang telah dicetak oleh Dewan Dahasa dan Pustaka di Kuala Lumpur. Kedua, buku karangan Louay Safi pada tahun 1996 yang bertajuk : ‘The Foundation of Knowledge – A Comparative Study of Islamic and Western Methods of Inquiry’ yang telah dicetak di Herndon, USA. Kitab lain yang ditulis oleh Muhammad Muqim pada tahun 1999 yang bertajuk : Kaedah Penyelidikan dalam Perspektif Islam.
Namun begitu, kebanyakan tulisan mengenai penyelidikan berteraskan Islam hanya memberi tumpuan kepada falsafah dan bukannya mengenai teknik penyelidikan dan teknikal. Ini jelas telah menyebabkan kajian literatur yang sedia ada adalah sangat terhad dan limit.

3.     Kesimpulan
Perbezaan ketara antara kaedah penyelidikan lazim dan kaedah penyelidikan berteraskan Islam jelas menunjukkan ketidakserasian dalam usaha pergabungan atau campuran untuk meneliti sesuatu kajian dan dapatan. Tiga elemen tersebut yang jelas berbeza ialah daripada  sudut tasawur, epistemologi dan ontologi. Juteru tidak wajarlah sarjana muslim khususnya menjadikan kaedah penyelidikan lazim sebagai asas kajian atau gabungan antara keduanya kerana ia tidak menampakkan kematangan dalam mengkaji ilmu. Tuntasnya, kaedah penyelidikan berteraskan Islam masih terhad dalam pengamatannya, namun ia adalah satu usaha yang murni untuk diketengahkan dan dikembangkan dalam kalangan sarjana masa kini.



Rujukan                                                             
Fadzila Azni Ahmad (2008). Tasawur Kaedah Penyelidikan Berteraskan Islam. Pusat Kajian Pengurusan Pembangunan Islam (ISDEV) Universiti Sains Malaysia, Pulau Pinang.
Hanapi, M. S. (2012). Pembentukan Tasawur dan Kesan terhadap Pembangunan Tradisi Keilmuan Islam/The Formation of Islamic Worldview and Its Impact on the Tradition of Islamic Knowledge. International Journal of Islamic Thought, 2, 55.
Miswan, M. S. B. M (2013) . Aplikasi Dilalat Dalam Kaedah Penyelidikan Berteraskan Islam (KPI). Pembentangan Kerta Kerja di Workshop Antarabangsa Pembangunan Berteraskan Islam (WAPI), anjuran Universitas Muhammadiyah Sumatera Utara (UMSU), Medan dengan kerjasama Pusat Kajian Pengurusan Pembangunan islam (ISDEV), USM, Pulau Pinang
Rahim, R. A. A. (2002). Epistemologi Hukum Islam: Satu Pengenalan. dalam Jurnal Usuluddin. bil, 15.
Rahim, R. A. A., Ismail, P., & Dahlal, N. H. M. (1970). Ijtihad Dalam Institusi Fatwa Di Malaysia: Satu Analisis. Jurnal Syariah, 17(1).
Salleh, M. S. (2011). Ke Arah Pembinaan Kaedah Penyelidikan Berteraskan Islam. Pengurusan Ilmu, Ekonomi dan Pembangunan Berteraskan Islam. Pulau Pinang: Penerbit Universiti Sains Malaysia.
Salleh, M. S. (2008). Kaedah Penyelidikan Berteraskan Islam: Keperluan, Kedudukan dan Hala Tuju. Pemikir (54), hlm, 133-164.


No comments:

Post a Comment